Υπηρεσίες

Η πολλαπλή σκλήρυνση είναι μια πάθηση που προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύστημα και πιο συγκεκριμένα την μυελίνη των νευρικών ινών.

Οι γυναίκες προσβάλλονται συχνότερα από τους άνδρες σε αναλογία 3:1 και τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως σε ηλικίες μεταξύ 20 και 50 ετών. Ωστόσο, μπορεί να προσβάλλει παιδιά και ηλικιωμένους.

Η συχνότητα της πάθησης διαφέρει από περιοχή σε περιοχή, και σε σχέση με την απόσταση από τον ισημερινό. Δεν είναι ξεκάθαρο αν αυτή η παράμετρος έχει να κάνει με περιβαλλοντικούς (έλλειψη βιταμίνης D, έλλειψη ήλιου), διατροφικούς, ή γενετικούς παράγοντες.

Τα συμπτώματα της πάθησης διαφέρουν ανάλογα με το σημείο του κεντρικού νευρικού συστήματος που θα προσβληθεί (αδυναμία η αιμωδία κάποιου άκρου, θάμβος όρασης) και αξιολογούνται αν η διάρκεια τους ξεπεράσει τις 24ώρες.

Τέλος η πρόγνωση και η αντιμετώπιση της νόσου έχει αλλάξει δραματικά τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο λόγω των πολλών και αποτελεσματικών θεραπευτικών επιλογών που έχουμε στην διάθεση μας, αλλά κυρίως λόγω της γνώσης που έχουμε πλέον για την πάθηση.

Η επιληψία είναι μια χρόνια νευρολογική πάθηση του κεντρικού νευρικού συστήματος που εκδηλώνεται με επιληπτικές κρίσεις.

Οι επιληπτικές κρίσεις είναι ουσιαστικά επεισόδια διαταραγμένης εγκεφαλικής δραστηριότητας σε κάποιο σημείο του εγκεφάλου προκαλώντας συνήθως απώλεια συνείδησης.

Πολλοί παράγοντες θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν την επιληψία όπως όγκοι εγκεφάλου, εγκεφαλικά επεισόδια, λήψη κάποιων φαρμάκων η τοξικών ουσιών, αλλά και περιπτώσεις αυτοάνοσης αιτιολογίας (αυτοάνοση επιληψία).

Η πρόγνωση και η αντιμετώπιση της επιληψίας είναι πολύ καλή και το μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών είναι ελεύθερο επιληπτικών κρίσεων.

Η νόσος του Parkinson είναι η δεύτερη συχνότερη νευροεκφυλιστική πάθηση μετά την νόσο Alzheimer.

Κατά κανόνα εμφανίζεται μετά την ηλικία των 40 και είναι μια πάθηση η οποία σχετίζεται με πολλούς παράγοντες.

Παράγοντες όπως είναι η κληρονομικότητα, το φύλο (συχνότερο στους άντρες), εργασία (επαφή με διάφορα χημικά η βαρέα μέταλλα), και κακώσεις κεφαλής.

Αν και έχει επικρατήσει ως το συχνότερο σύμπτωμα της πάθησης ο τρόμος των άνω άκρων, η βραδυκινησία και γενικότερα η δυσκαμψία, είναι τα σημαντικότερα κινητικά συμπτώματα της πάθησης.

Από τα μη κινητικά, συχνότερα είναι η κατάθλιψη, οι διαταραχές του ύπνου και οι διαταραχές της μνήμης.

Η φαρμακευτική αγωγή στοχεύει στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων και όχι στην θεραπεία της πάθησης.

Η φαρμακευτική αγωγή λοιπόν από μόνη της δεν αρκεί, αν ο ίδιος ο ασθενής δεν προσπαθήσει να βελτιώσει την καθημερινότητα του με σωματική άσκηση και σωστή διατροφή.

Ως άνοια ορίζουμε μια νευροεκφυλιστική πάθηση του εγκεφάλου η οποία προκαλεί έκπτωση στις νοητικές, γνωσιακές και εγκεφαλικές λειτουργίες.

Η πιο κοινή αιτία άνοιας είναι η νόσος του Alzheimer.

Το 2017 ο αριθμός των ασθενών παγκοσμίως που έπασχαν από άνοια άγγιζε τα 50 εκ, και υπολογίζουμε ότι αυτός ο αριθμός το 2030 θα φτάσει τα 75εκ.

Τα πρώτα συμπτώματα της άνοιας αφορούν την πρόσφατη μνήμη και οι ασθενείς επαναλαμβάνουν συχνά τις ίδιες ερωτήσεις η ξεχνούν που έχουν βάλει τα πράγματα τους.

Καθώς η νόσος εξελίσσεται, παρουσιάζεται έντονο πρόβλημα στις απλές καθημερινές δραστηριότητες και στην αυτοεξυπηρέτηση των ανθρώπων που νοσούν.

Στο τελικό στάδιο, οι ασθενείς είναι ανίκανοι να αυτοεξυπηρετηθούν, να επιτελέσουν μόνοι τους βασικές εργασίες (πλύσιμο, ντύσιμο) και χρειάζονται συνεχώς την βοήθεια και επίβλεψη ενός ανθρώπου.

Η θεραπευτική αντιμετώπιση της πάθησης είναι πολυπαραγοντική. Θα χρειασθεί η φαρμακευτική αγωγή για τον περιορισμό της πάθησης, σωστή ενημέρωση του ασθενούς και του συγγενικού του περιβάλλοντος, και υποστηρικτική φροντίδα σωματικά, πνευματικά αλλά και ψυχολογικά.